Ζούσε στο  Μακροχώρι  ο θείος   του  παππού  μου που πολέμησε στον  πόλεμο.

Τον  έλεγαν  Γερμανό  και   έχασε  το  πόδι  του  στον  πόλεμο  του  1940.

Ο  θείος  έλεγε  ότι  σε  μια  μάχη  τον  πυροβόλησαν  στο  πόδι. Οι  γιατροί του είπαν  ότι  πρέπει   να  του  το  κόψουν  για  να  ζήσει. Έλεγε  ότι  ήταν  πολύ  δύσκολα  εκείνα  τα  χρόνια.

Ο  θείος  πέθανε  πολύ  μεγάλος, 95  χρονών. Ποτέ  όμως  δεν  σταμάτησε  να  κάνει  παρέλαση  με  τους  Ανάπηρους  πολέμου.

Απέκτησε  τέσσερα  παιδιά  και  οχτώ  εγγόνια.  Σε  όλη  του  τη  ζωή  δούλεψε  σκληρά  για  την  πατρίδα  και  την  οικογένειά  του.

Όπως τα  άκουσε  η  μαμά  μου  από  τον  θείο  της….

Γιώργος  Τ.