Με αφορμή το κεφάλαιο στην Γλώσσα για το  «ΘΕΑΤΡΟ» κάνουμε ένα αφιέρωμα στους μεγάλους Έλληνες Ηθοποιούς.      Ο Νικόλαος Ροζάν Ο Νικόλαος Ροζάν (1883-3 Δεκεμβρίου 1951) ήταν Έλληνας ηθοποιός ίσως και ο μεγαλύτερος Έλληνας τραγωδός. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1883 από Γάλλο πατέρα (Λυσιέν ντε Ροζάν, ευπατρίδης  βιομήχανος πορσελάνης από την Μασσαλία) και Ελληνίδα μητέρα (Αικατερίνη Νιώτη από την Ερμούπολη Σύρου). Έπαιξε σε  κωμωδίες όπου και διέπρεψε,   αργότερα όμως επιδόθηκε σε δραματικούς  και τραγικούς ρόλους. Με την ανασύσταση του Εθνικού Θεάτρου το 1933 προσελήφθη  εκ νέου, όπου και παρέμεινε μέχρι το   τέλος της ζωής του.  Μεταξύ άλλων υπήρξε δάσκαλος τού Αλέξη Μινωτή και τού  Μάνου Κατράκη. Πρωταγωνίστησε στους βασικούς ρόλους  όλων σχεδόν των αρχαίων τραγωδιών (ως Δαρείος, Οιδίπους   Τύραννος, Κρέων, Ορέστης) καθώς και σε έργα του Σαίξπηρ (ως Βασιληάς Ληρ, Οθέλλος,  Σάυλωκ, Ριχάρδο ς Γ” ,Ιούλιος Καίσαρ, κά.).Ο Νικόλαος Ροζάν είχε παντρευτεί την ηθοποιό Μερόπη Ροζάν με την οποία και απέκτησε 2 κόρες την Ρένα Καλαμάρου, επίσης ηθοποιό και την Μάγια Βούρου, δικηγόρο. Πηγή: Βικιπαίδεια Τ.Τόνι Ελένη Ζαφειρίου Η Ελένη Ζαφειρίου ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Γεννήθηκε το 1916 και πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 2004 σε ηλικία 88 ετών. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε πολλές παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας. Έχει κάνει 99 ταινίες και είναι η δεύτερη πιο δραστήρια ηθοποιός της Ελλάδος. Ειρήνη Κ. Θύμιος Καρακατσάνης Ο Θύμιος Καρακατσάνης ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτης που έλεγε δυνατά την γνώμη του και υπερασπιζόταν τις απόψεις του. Γεννήθηκε το 1940 και πέθανε το 2012 σε ηλικία 71 ετών. Σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Άρχισε να ασχολείται με το θέατρο από το 1960 και η τελευταία του παράσταση ήταν το 2008-2010 στο «θάνατο του εμποράκου» λόγω προβλημάτων υγείας.

Τ. Ανέστης Άνν

α Συνοδινού  Η Άννα Συνοδινού – Μαρινάκη του Ιωάννη είναι Ελληνίδα ηθοποιός και πολιτικός.   Η  «μεγάλη κυρία» του Εθνικού Θεάτρου.   Η Άννα Συνοδινού γεννήθηκε στο Λουτράκι Κορινθίας στις 21 Νοεμβρίου  1927. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1947-1949) και   πρωτοεμφανίστηκε το 1948 και διέπρεψε με τις ερμηνείες της πλάι στον Μινωτή και την Παξινού. Οι μεγαλύτερες θεατρικές της παρουσίες της είναι στις αρχαίες τραγωδίες «Αντιγόνη», «Ηλέκτρα», «Ανδρομάχη», «Ιφιγένεια», «Ελένη» καθώς και στην αρχαία κωμωδία «Λυσιστράτη», πάντα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Επίσης έχει παίξει και σε ένα πλήθος θεατρικών έργων, κυρίως του Σαίξπηρ καθώς και πολλών Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, κατέχοντας σήμερα μια από τις πλέον εξέχουσες θέσεις των τραγωδών ηθοποιών του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Θεάτρου του Εθνικού Κήπου (πρώην Βασιλικού Κήπου) που εν τω μεταξύ καταργήθηκε. Επίσης είναι η ιδρύτρια του Θεάτρου του Λυκαβηττού που για πολλά χρόνια υπήρξε θιασάρχης. Έχει λάβει μέρος σε πολλά ξένα Φεστιβάλ, όπως Γαλλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ιταλίας, Ρωσίας κ.ά. Από το 2004 δίδαξε αρχαίο δράμα στο Ωδείο Αθηνών.   Ίδρυσε τον θίασο «Ελληνική Σκηνή» και τιμήθηκε με το έπαθλο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Εξελέγη βουλευτής Αθηνών και διετέλεσε υφυπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (1977-1980). Κατά τη διάρκεια της πολιτικής της σταδιοδρομίας εισηγήθηκε νομοθετικές προτάσεις για την προστασία των γερόντων, της μητρότητας, των παιδιών και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Στον καλλιτεχνικό τομέα εισήγαγε τα μαθήματα καλλιτεχνικής παιδείας στη Μέση Εκπαίδευση, πρότεινε την ένταξη των ηθοποιών στο ΙΚΑ και την ίδρυση της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Αξιοσημείωτο είναι και το εκπαιδευτικό της έργο. Δίδαξε στις θεατρικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου, του Πέλου Κατσέλη, της Καλλιτεχνικής Εταιρείας Αθηνών και του Ωδείου Αθηνών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Γ. Κατερίνα

Κατίνα Παξινού ΚΚΚΚ

Κατίνα Παξινού

Γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου  1900. Σπούδασε στο Ωδείο της Γενεύης, καθώς και σε σχολές του Βερολίνου και της Βιέννης. Πρωτοεμφανίστηκε στη Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά ως ηθοποιός του λυρικού θεάτρου. υπήρξε η πρώτη ελληνίδα ηθοποιός που κατάφερε να σταθεί στο Χόλυγουντ. Διάπρεψε θεατρικά και κινηματογραφικά στην Ευρώπη,ως τραγωδός παγκοσμίου βεληνεκούς. Το 1940, εμφανίζεται στο Εθνικό Θέατρο, όπου ερμηνεύει ρόλους που την καταξιώνουν ως κορυφαία ηθοποιό της ελληνικής σκηνής. Με τη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου εμφανίστηκε στο Λονδίνο, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο. Μετά το 1957, εμφανίζεται μόνιμα στη Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ερμηνεύοντας έργα του αρχαίου Θεάτρου και του σύγχρονου διεθνούς ρεπερτορίου. Ανάμεσα σ” αυτά, η «Εκάβη», η «Μήδεια», οι «Φοίνισσες» και οι «Βάκχες» του Ευριπίδη, ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ, «Η επίσκεψις της γηραιάς κυρίας» του Ντίρενματ, «Το Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα» του Ο” Νιλ, «Η τρελή του Σαγιό» του Ζαν Ζιροντού, ο «Μάκβεθ» του Σαίξπηρ. Εκτός από τις αξέχαστες ερμηνείες της στο Θέατρο και τον κινηματογράφο, η Κατίνα Παξινού έκανε μεταφράσεις θεατρικών έργων του Ευγένιου Ο” Νιλ και έγραψε τη μουσική για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, που ανέβασε το Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Φώτου Πολίτη το 1933 και σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή το 1952. Παρασημοφορήθηκε με τον Χρυσό Ανώτερο Ταξιάρχη Γεωργίου Α΄ και με τον Ανώτερο Ταξιάρχη της Δυτικής Γερμανίας. Τιμήθηκε ακόμη με τον τίτλο της Αξιωματούχου Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας και με το Βραβείο «Ιζαμπέλλα Ντ” Εστέ». Πέθανε στις 22 Φεβρουαρίου 1973 ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Τ. Ελισάβετ

  Δημήτρης Χορν

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Μάρτιο του 1921 . Αποφοίτησε από τη Δραματικά Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1940. Ο συνδυασμός του ταλέντου με τη γοητεία και τη φινέτσα των τρόπων του τον ανέδειξε ως έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς.  Είχε πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες θεατρικά έργα. σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ανάμεσα σ΄ αυτά «Δωδεκάτη νύκτα», στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα», «Ριχάρδος Β’», «Ριχάρδος Γ’», «Άμλετ», «Τίμων ο Αθηναίος» (Σαίξπηρ), «Ημερολόγιο ενός τρελού» (Γκόγκολ), «Ιβάνωφ» (Τσέχωφ), «Ερρίκος Δ’» (Πιραντέλο). Ξακουστή η ραδιοφωνική εκπομπή του με τίτλο «Ο Ταχυδρόμος Έφτασε». Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956). Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή – Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α’. Πέθανε στις  16 Ιανουαρίου 1998.   ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr

Ρ. Δημήτρης

Στ τάξη