Καλώς ήρθατε στην εφημερίδα μας..

Πρόκειται για την εφημερίδα των μαθητών του 1ου Δημοτικού Σχολείου Μακροχωρίου. Είναι η πρώτη μας διαδικτυακή σχολική εφημερίδα και ελπίζουμε να σας αρέσει. Περισσότερα »

Πως δημιουργήθηκε το Μαθητικό στέκι;

Το Μαθητικό Στέκι είναι ένας τόπος χαράς και δημιουργίας για μας. Τη δημιουργούμε τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο ανάλογα με τις δραστηριότητες που κάνουμε.. Περισσότερα »

 

Η τριανταφυλλιά και ο βασιλιάς

roses fence half

Μια φορά κι έναν καιρό σ” ένα μακρινό χωριό των Ιωαννίνων, ζούσε ένας βασιλιάς. Αυτός ο βασιλιάς αγαπούσε πολύ τις τριανταφυλλιές. Είχε όμως μια ιδιαίτερη αδυναμία. Λάτρευε μια τριανταφυλλιά που ήταν στη μέση του κήπου και έκανε βυσσινιά, ευωδιαστά, βελούδινα ρόδα.
Κάθε μέρα μόλις ξυπνούσε ο βασιλιάς πρώτη του δουλειά ήταν να κατέβει στον κήπο. Θαύμαζε από κοντά την αγαπημένη του κι έβρισκε ευκαιρία να της σιγοψιθυρίσει:
- Πόσο πολύ σ” αγαπώ γλυκιά μου! θέλω να είσαι πάντα όμορφη και μυρωδάτη.
Όμως ο βασιλιάς ήταν προβληματισμένος γιατί νόμιζε ότι την ενοχλούν οι μέλισσες και οι πεταλούδες που βούιζαν και τρυγούσαν το fairy_tale_castle_0_364x480νέκταρ της. Έμεινε νύχτες ξύπνιος να σκέφτεται τι μπορεί να κάνει για τη μικρή του τριανταφυλλιά. Ώσπου μια μέρα πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα τη φιλοξενούσε για πάντα δίπλα του, στο πανέμορφο δωμάτιό του. Μια και δυο λοιπόν, διέταξε τον πιστό του κηπουρό να την φέρει στο παλάτι. Έτσι κι έγινε. Πολύ γρήγορα η τριανταφυλλιά βρισκόταν μέσα σε μια γλάστρα στο βασιλικό δωμάτιο.
- Τώρα πια τίποτα δεν θα σ” ενοχλεί. Θα είμαστε δίπλα δίπλα και ότι χρειαστείς θα στο προσφέρω αμέσως εγώ, σκέφτηκε ο βασιλιάς.
Η επόμενη μέρα βρήκε την τριανταφυλλιά να ξυπνά και να προσπαθεί να προσαρμοστεί στο καινούργιο της περιβάλλον. Κοίταξε δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να βρει τους φίλους της, τ” άλλα λουλούδια. Μάταια όμως. Αυτό που είδε ήταν άγνωστα σ” εκείνη αντικείμενα, κι ένα φωτεινό παράθυρο με θέα τον κήπο. Τεντώθηκε λίγο και κοίταξε έξω. Είδε τους φίλους της και ήταν όλοι μαζί. Πόσο πολύ λυπήθηκε που δεν ήταν και εκείνη μαζί τους. Θα ήθελε τόσο πολύ να μπορούσε να τους συναντήσει!!! Ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό της!!!
Ήταν ήδη απόγευμα όταν ο βασιλιάς ανέβηκε στο δωμάτιό του για να ξεκουραστεί. Τότε με μεγάλη του έκπληξη είδε την τριανταφυλλιά μαραμένη. Έτρεξε γρήγορα δίπλα της και τη ρώτησε τι συμβαίνει. Η τριανταφυλλιά όμως δεν είχε στόμα για να του μιλήσει. Αν όμως είχε θα του έλεγε:
- Βασιλιά μου σ” ευχαριστώ πολύ για την αγάπη και το ενδιαφέρον σου. Δεν θέλω να φανώ αχάριστη αλλά να, πώς να το πω, είμαι κλεισμένη όλη μέρα μακριά από τους φίλους μου και τις παρέες μου. Νιώθω αποκομμένη από το φυσικό μου περιβάλλον.
Ο βασιλιάς αναστατώθηκε πάρα πολύ. Ειδοποίησε τους καλύτερους κηπουρούς της περιοχής και ζήτησε τη γνώμη τους. Όλοι μ” ένα στόμα του έδωσαν την ίδια απάντηση: Η τριανταφυλλιά έπρεπε να μεγαλώνει κοντά στον ήλιο και στο φως μέσα στον κήπο. Έτσι φανερά στεναχωρημένος ο βασιλιάς έπρεπε ν” αποφασίσει. Η αγάπη του γι” αυτήν ήταν τόσο μεγάλη που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα γι” αυτήν. Πήρε λοιπόν την απόφαση να την πάει πίσω απ” όπου την πήρε.
- Αν πρόκειται καλή μου να είσαι ευτυχισμένη εγώ θα σε αποχωριστώ. Όμως θα σ” επισκέπτομαι συνέχεια για να είμαι σίγουρος ότι περνάς όμορφα. Θέλω τα βυσσινιά σου ρόδα να είναι ολάνθιστα και μυρωδάτα, είπε ο βασιλιάς.
Το επόμενο κιόλας πρωινό ο κηπουρός μεταφέρει την τριανταφυλλιά στον ροδώνα του βασιλιά. Η τριανταφυλλιά τρισευτυχισμένη ξαναβρίσκει τις παρέες της, το δροσερό αεράκι, τον λαμπερό ήλιο. Τα πουλιά φεύγουν κι έρχονται καλωσορίζοντάς την, ενώ μια ευλογημένη βροχούλα της δροσίζει τ” άνθη. Οι μέρες περνούν και η τριανταφυλλιά ζει στον δικό της παραμυθένιο κόσμο. Βγάζει τα καλύτερα άνθη και μπουμπούκια της. Είναι το δικό της ευχαριστώ για τη ζωή που πάντα επιθυμούσε.
Οι καθημερινές επισκέψεις του βασιλιά στην αγαπημένη του τον γέμιζαν χαρά κι ευτυχία. Έβλεπε την αναγέννηση που είχε συμβεί. Επιτέλους κατάλαβε ότι η σοφία του θεού έχει τοποθετήσει το κάθε δημιούργημά του εκεί που πρέπει να ζει. Οι άνθρωποι ακόμα και οι παντοδύναμοι βασιλιάδες δεν θα πρέπει να χαλούν την αρμονία της φύσης και της ζωής. Όταν τα δημιουργήματα της φύσης είναι ευτυχισμένα όλη η πλάση φοράει το καλύτερο χαμόγελό της, ομολόγησε ο βασιλιάς την ώρα που έφευγε από τον κήπο.

Σ. Κωνσταντίνος
Ε΄ Τάξη