Έθιμο το «κάψιμο του Ιούδα»
Το ?κάψιμο του Ιούδα? αποτελεί ένα ξεχωριστό έθιμο το οποίο αναβιώνει σε περιοχές της Ελλάδας κάθε Κυριακή του Πάσχα, προσελκύοντας πλήθος κόσμου που θέλει να θαυμάσει την τιμωρία του φιλάργυρου προδότη. Η διατήρηση του εθίμου μέχρι σήμερα, μπορεί να εκφράζει την έντονη ανάγκη για αποτίναξη κάθε είδους προδοσίας.
Συχνά, παρομοιάζεται με έναν άσχημο και τρελαμένο άντρα, τον ?Κουτεντέ? που γυρνάει ?γυμνός? στα βουνά γιατί δεν τον δέχεται ούτε ο Χάρος. Ο ?Ιούδας ο Ισκαριώτης?, που πρόδωσε τον Ιησού για ?τριάντα αργύρια?, έχει γίνει το αρχέτυπο του προδότη στην δυτική τέχνη και λογοτεχνία, και μέχρι σήμερα το έθιμο του καψίματος, αναβιώνει σε πολλά μέρη ανά την Ελλάδα. Τα παλιά χρόνια, η μεταφορά του ομοιώματος γινόταν με γαϊδουράκι, υιοθετώντας έναν άκρως παραδοσιακό χαρακτήρα.
Οι παραδόσεις του λαού μας πιστεύουν ότι ακόμα και τα στοιχεία της φύσης μισούν και θέλουν να εκδικηθούν τον άνθρωπο που πρόδωσε τον Χριστό. Οι κάτοικοι της Λευκάδας πιστεύουν ότι η συκιά, το δέντρο από το οποίο είχε κρεμαστεί ο Ιούδας, ?έχει ίσκιο βαρύ κι όποιος κοιμηθεί από κάτω πεθαίνει?. Το ίδιο καταραμένες θεωρούνται ότι είναι η βρωμοξυλιά, ή αλλιώς ο αζόγυρος στην Κρήτη, και οι αγριοχαρουπιές στην Αιτωλία, που λέγονται μάλιστα και ?δέντρα του Ιούδα?.
Μέχρι σήμερα, το κάψιμο του Ιούδα συναντάται με πολλές παραλλαγές σε όλη την Ελλάδα και λειτουργεί ως ένα είδος παραδειγματικής τιμωρίας της προδοσίας σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Το μυστικό της επιτυχίας του εθίμου κρύβεται στην προετοιμασία του ομοιώματος, καθώς περίπου τρεις ημέρες νωρίτερα, οι κάτοικοι φτιάχνουν τον Ιούδα από υφάσματα, άχυρα, και ξύλα, βάζοντας στα μάτια του κροτίδες, που θα τον ?αποχαιρετήσουν? με τον πιο ?κατάλληλο? τρόπο. Η αναπαράσταση γίνεται σε υψηλό σημείο της περιοχής, προσφέροντας στον κόσμο που παρακολουθεί, ένα εντυπωσιακό θέαμα.
Στην περιοχή μας αναβιώνει στην Νικομήδεια Ημαθίας
Πήρα ιδέα από http://www.pathfinder.gr/stories/3582156/to-kapsimo-toy-ioyda/