Λογοτεχνία 

 

Κωστης Παλαμας

Κωστής Παλαμάς (Πάτρα, 13 Ιανουαρίου 1859 - Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 1943) ήταν ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, με σημαντική συνεισφορά στην εξέλιξη και ανανέωση της νεοελληνικής ποίησης. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής γενιάς του 1880, πρωτοπόρος, μαζί με το Νίκο Καμπά και το Γεώργιο Δροσίνη, της αποκαλούμενης Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) σχολής. Επίσης, είχε σπουδάσει και ως θεατρικός παραγωγός της ελληνικής λογοτεχνίας.


Τα μεγαλύτερα έργα

Ποιητικό έργο
Τραγούδια της πατρίδος μου (1886)
Ύμνος εις την Αθηνάν (1889)
Τα μάτια της ψυχής μου (1892)
Ίαμβοι και ανάπαιστοι (1897)
Ο Τάφος (1898)
Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης (1900)
Η ασάλευτη ζωή (1904)
Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907)
Η Κασσιανή
Πεζογραφικό έργο
Διηγήματα
Το τέλος του ανεμόμυλου, 1887.
Το σκολειό και το σπίτι, 1888.
Παθήματα δικαστικού, 1888.
Παλιό τραγούδι του νέου καιρού, 1890.
Θάνατος Παλληκαριού, 1891. κ.α.

      Μαθητής/τρια:
Τάξη:
Σχολικό έτος: 2015-16

 

|< <<  1 από  1  >> >|